Toplumsal çürümenin bir parçası olan eğitimde gün geçmiyor ki yeni bir uygulamayla, değişiklikle karşılaşmayalım. Okullarda bilimsel müfredatların yerini dini konuların alması, gerici uygulamalar, meslek öğretme adı altında çocuk işçiler yetiştirmek, toplumun, öğrencilerin geleceğinin nereye evrildiği sorusunu gündeme getirdi. ÇEDES ve MESEM Uygulamalarını, eğitimde yaşanan sorunlarla birlikte değerlendirdik.
Olcay Aytürk – (Çukurova Bülten Haber Merkezi)
Eğitimde yaşanan sorunlar, gerici uygulamaların öğrenciler ve toplum üzerindeki etkileri ve çözüm önerileri üzerine eğitim emekçisi H.K. ile söyleştik. Çukurova Bülten’e konuşan H. K., “Mücadele ancak bu düzene karşı verildiği zaman anlamlı olur ve gerçek kazanımla sonuçlanır” dedi. Toplumsal mücadeleye çağrı yapan eğitim emekçisi, ÇEDES , MESEM gibi gerici ve köleci uygulamaların çocuk gelişimindeki olumsuz etkilerine vurgu yaparak ilerici bir duvar oluşturmak için tepki vermek gerektiğinin altını çizdi.
Kendinizden bahsedebilir misiniz? Eğiminiz, çalışma alanlarınız nelerdir?
12 yıllık Moda Tasarım öğretmeniyim. 9 yıl öğretmenlik yaptım. Şimdi de bir Meslek lisesinde Müdür Yardımcılığı yapıyorum.
Okullarda yaygınlaşan ÇEDES Projesi bir çok tartışmalara neden oldu. Din görevlilerinin manevi danışman olarak atanması ve ÇEDES Projesi’nin yaygın hale getirilmesi sizce eğitim sisteminde ne gibi sorunlara yol açar? Öğrenciler ve gelecek kuşak bundan nasıl etkilenecektir? Dinin eğitime dahil edilmesi ile toplumu sizce nasıl bir gelecek beklemektedir? ÇEDES vb. gerici uygulamalara karşı önerileriniz nelerdir?
Öncelikle içerisinde bulunduğum için şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki işleyen bir eğitim sistemi yok ortada; nereden tutsanız elinizde kalan, bırakın her yılı neredeyse her an bir değişiklikle karşılaştığımız; eğitimcilerin, öğrencilerin ve de ülkenin menfaatini hiçe sayan bir mekanizma.
Elbette bu işleyiş bir anda olmadı, uzun soluklu bir planın adım adım ve gün geçtikçe daha da pervasız bir hal alan işleyişiyle oldu. Öncelikle kılık kıyafet serbestisi ile başlandı. Burada amaç türbanın kamu alanlarına girmesiydi. Ve bunu özgürlük argümanıyla hayata geçirdiler. Sonra din derslerinin sayısı arttırıldı, ders kitaplarında gerici ifadeler bilimin yerini aldı. Kültür derslerinin sayısı azaltıldı, öğrencilere din dersleri pompalandı. Dertleri neydi: ‘Dindar ve kindar nesil yetiştirmek’. Hiç gizlemediler bu arzularını ve hiçbir dirençle de karşılaşmadılar, aksine muhalefet de gericilik konusunda iktidarla yarışa girdi resmen. Sonra gerici dernek, tarikat ve cemaatlerle MEB’in protokolleri. ÇEDEŞ de böyle bir protokolün çıktısı. Eğitimciler gericiliği istenilen şekilde empoze edemiyorlardı öğrencilere ya da yetmiyordu iktidar için. Daha fazlası gerekiyordu. Gerici dernek temsilcileri, imamlar, hafızlar vs.
” Çocuklara dini eğitimin yarattığı tahribat ileriki yaşlarda telafisi olmayan zararlar verecek hem kendilerine hem de ülkeye”
Düşünmeyen, sorgulamayan, biat eden nesiller yetiştirmekti dertleri. Ve bunu anaokullarına kadar indirdiler. Anaokulu ve İlkokul çağındaki çocukların gelişimsel özelliklerine bakıldığında bu yaş grubundaki çocuklar soyut kavram ve ifadeleri anlamlandıramazlar. Her şeyi somutlayarak anlamlandırmaya çalışırlar. Yani sen cennet, cehennem, tanrı gibi kavramları o yaş grubundaki çocuklara anlatamazsın, anlatmamalısın!
Günah ve sevap gibi kavramlar çocukların çok farklı ve tehlikeli çıkarımlar yapmalarına neden olabilir. Zaten psikologlar, çocuk gelişimciler bangır bangır bağırdılar dini eğitimin çocuklarda yaratacağı tahribatı. Bu tahribat ileriki yaşlarda telafisi olmayan zararlar verecek hem kendilerine hem de ülkeye. Kendinden başka insanları umursamayan, kadınlara saygı duymayan nesiller yetişecek. Dertleri sadece dindar kindar nesil yetiştirmek değil; bu halkın hafızasından cumhuriyeti ve onun kazanımlarını da silmek. En başa da laikliği yazdılar. Sadece eğitimde değil toplumun bütün dokularında laikliği yok etmeye çalışıyorlar. Bu yolda ilerleyebilmelerinin ve gericiliğin dozunu her geçen gün daha da arttırmalarının sebebi dirençle karşılaşmamaları. Atılan her gerici adımın karşısında ilerici bir duvar örmek gerekiyor. En ufak bir örgütlü dirençte hemen geri adım atmak zorunda kalacaklardır. Tehlikenin farkında olmak yetmez karşı hamlelerle geri püskürtmeliyiz bu gericiliği. Öğretmensek sınıfımıza imamları sokmamalıyız, hatta kıyameti koparmalıyız. Veliysek okullara dilekçe verip hiçbir gerici uygulamayı kabul etmediğimizi söylemeliyiz.
Meslek lisesinde eğitim emekçisi olarak bulunmaktasınız. Çocuk işçilerin hayatlarına mal olan MESEM uygulaması hakkında neler söylemek istersiniz? Çocuk işçiler ve çocuk hakları kapsamında ele alırsak MESEM uygulaması sizce nelerin önünü açacak ya da hangi sorunları beraberinde getirecek?
Hangi düzende yaşarsak yaşayalım atılan her adım o düzenin sürekliliği için atılır. Türkiye de kapitalist bir sistemle yönetildiği için her şey piyasanın çıkarlarına göre dizayn ediliyor. Eğitim de bunun hayata geçirilmesinde büyük bir role sahip. Bu sömürü düzeninin ihtiyaçlarının hayata geçirilmesi için düşünen insana ihtiyaç yok zira çok tehlikeli oluyorlar. O yüzden dinci gericilik bu kadar pervasızca ilerledi. Bir diğer ihtiyaç da ucuz iş gücü. Eğitim aracılığıyla hem dindar hem de ucuz iş gücü yetiştiriliyor. İşin piyasacılık kısmını da Mesemlerle hayata geçiriyorlar. Öğrenciler sözde meslek öğreniyorlar ama alakası yok. Patronlara ucuz iş gücü olarak pazarlanıyorlar hem de hiçbir can güvenlikleri olmadan. Üstelik işletmelere de stajyer öğrenciler için devlet tarafından teşvik ödeniyor. Yani devlet diyor ki ben senin için varım: Al sana biat eden, iş öğretmek adı altında ne istersen yaptırabileceğin sözde öğrenci gerçekte çocuk işçi hem de bunun karşılığında para alabileceğin bir sistem: MESEM
“Bu uygulamaya derhal son verilmeli ve bütün çocuklar örgün eğitim kapsamında okullarda eğitim almalıdır”
Küçücük, üstelik gelişimsel olarak o işleri yapabilecek olgunlukta olmayan çocuklara kaldıramayacakları yükler bindirilerek onları ölüme terk ediyorlar. Nasıl imamlar okullarda cirit atıyorsa fabrika temsilcileri de meslek liselerinde gencecik beyinlere sözde girişimcilik dersi veriyor. Sahte umutlarla, isterlerse kendilerinin de ileride çok paralar kazanabileceklerini anlatıyorlar. Tabi ki fabrikalarına ucuz iş gücü devşirmek için her şey. Sen daha çocuksun hayallerine kavuşman için çok çalışman gerek; al şu üç kuruşu (onu da işletmeler değil devlet veriyor zaten) her dediğimi yap ileride büyük adam olacaksın. Bu uygulama tıpkı gerici uygulamalar gibi çocukların geleceğine vurulan prangadan başka bir şey değil. MESEM aracılığıyla çocuklar; eğitim sisteminin dışına çıkartıp köle gibi üstelik çoğu zaman da ücretsiz çalıştırıldıkları bir cenderenin içine atılıyor. Bu uygulamaya derhal son verilmeli ve bütün çocuklar örgün eğitim kapsamında okullarda eğitim almalıdır.
Eğitim emekçisi olarak, eğitimde yaşanan sorunlar(nitelik kaybı, ders içeriklerinin bilimden uzaklaşması, bilimsel müfredatların yerini dini konulara bırakması vb.) ÇEDES projesi, MESEM gibi uygulamalara karşı sizce neler yapılabilir? Konuşmalarımızdan yola çıkarak, toplumsal çürümenin bir parçası haline getirilmeye çalışan eğitim sistemine karşı öncelikle velilere olmak üzere topluma düşen görevler nelerdir?
Yukarıda da değindiğim gibi eğitimde yaşanan gericilik ve piyasacılık bu düzenin ihtiyaçlarına hizmet eden uygulamalardır. O yüzden mücadele ederken bunu aklımızdan çıkarmamalıyız. Yani mücadele ancak bu düzene karşı verildiği zaman anlamlı olur ve gerçek kazanımla sonuçlanır. Okullarımızda gericiliği de MESEM’i de eleştirirken ve uygulamalarına karşı mücadele ederken bu vurguyu mutlaka yapmalıyız diye düşünüyorum. Buna karşı gelmek sadece öğretmenlerin değil; velilerin ve tüm toplumun görevi aslında.
